informatie auteur

Jacques Vriens is geboren op 26 Maart 1946 in Den Bosch.
Hij woont nu in Gronsveld in Zuid-Limburg met zijn vrouw (Therese), zij leest altijd het eerste zijn verhalen. Ze hebben samen ook nog twee zoons.
Toen Jacques 6 jaar was, verhuisde hij naar Helmond waar zijn ouders een hotel begonnen. Op zijn zestiende ging hij met zijn moeder naar Amsterdam, waar hij de HBS (een soort VWO) afrondde en de opleiding tot onderwijzer volgde. In 1969 stond hij voor het eerst voor de klas. Eerst drie jaar in Amsterdam Buitenveldert, daarna werd hij directeur van een school in Abcoude en in 1984 van basisschool De Kleine Kapitein in het Brabantse Bakel. In 1993 nam hij afscheid van het onderwijs om zich helemaal aan het schrijven te kunnen wijden.
Van jongs af aan schreef hij al toneelstukken, die hij samen met vriendjes uitvoerde in het achterzaaltje van het hotel van zijn ouders. Ook vertelde hij toen hij klein was vaak zelf bedachte verhaaltjes aan zijn poes. Zo ontdekte hij de liefde voor het theater en het schrijven. Toneelspelen is nog steeds een van zijn grote hobby’s, net als lezen, wandelen en…schrijven.
Het onderwijs maakte Jacques enthousiast voor het kinderboek en nadat hij een jaar voor de klas had gestaan, begon hij aan zijn eerste boek Die rotschool met die fijne klas. Het boek gaat over een onderwijzer die ruzie krijgt met het hoofd van de school en met ziekteverlof wordt gestuurd. Maar zijn klas pikt dat niet…… In dit eerste boek merk je al heel goed hoe Jacques Vriens denkt over onderwijs. Hij vindt dat kinderen met plezier naar school moeten gaan. De juf of meester kan daar heel veel aan doen door te zorgen voor een gezellige sfeer in de klas. Hij vindt dat je veel gemakkelijker leert als je je op school thuis voelt en extra geholpen wordt wanneer je iets niet snapt of problemen hebben in de groep. Verder vindt hij dat kinderen moeten leren om voor hun eigen mening uit te komen en niet alles goed moeten vinden wat grote mensen zeggen. Jacques Vriens heeft inmiddels meer dan 20 kinderboeken geschreven. Zijn bekendste boeken zijn misschien wel de voorleesboeken O dennenboom, Dag Sinterklaasje en Drie ei is een paasei.
De Tommie en Lotje- serie is bedoeld om aan kleuters voor te lezen. Verder heeft hij voor beginnende lezers ook een aantal leuke, kleine boekjes geschreven: ik wil mijn poes terug, Geen schoenen voor bram, Zaterdagmorgen/Zondagmorgen (Zilveren Griffel) en Tinus-in-de-war (Zilveren Griffel).
Jacques Vriens zegt dat hij alleen maar kan schrijven over dingen die hij zelf heeft meegemaakt. Vandaar dat veel boeken van hem zich ook op of rondom de school afspelen, zoals Het achtste groepie tegen het stoepie. Daarin wordt het eeuwige geruzie tussen groep acht en zeven op school beschreven. Maar het gaat dit jaar zo ver, dat de jaarlijkse schoolreis in gevaar dreigt te komen.
In Een stelletje mooie vrienden wordt bij David thuis ingebroken. Zijn vrienden denken dat de politie de dader niet zal kunnen vinden en daarom gaan ze zelf op onderzoek uit.
In Een bende in de bovenbouw (getipt door de Nederlandse Kinderjury) krijgt een klas te maken met een nieuwe meester en een nieuwe klasgenoot. De meester lijkt wel geschikt, maar dat kan niet gezegd worden van de bazige nieuwe klasgenoot.
Ha/Bah* naar school is een boek voor bovenbouwers en brugpiepers. Er staan allemaal verhalen in over leuke en niet-leuke dingen en dagen van school: een schooltoets, over een strenge invalster en over de nieuwe directeur in de maling nemen.
Meester Siem gaat ieder jaar met zijn achtste groep een week naar het eiland. En ieder jaar is het weer raak…. Keten op de slaapzaal, nachtelijke strandwandelingen, de vuurtoren beklimmen. Hoe zal het dit jaar gaan? Dat heb ik gelezen in En de groeten van groep acht.
Het boek wat ik nu heb gelezen: Achtste-groepers huilen niet heeft hij ook zelf meegemaakt. Toen zat er een meisje in zijn groep die overleed aan leukemie. Hij wilde van het boek niet een te verdrietig verhaal maken, want het meisje bij hem in de klas was eigenlijk een heel vrolijk kind. Hij heeft het boek voor haar en alle andere kinderen die de strijd tegen leukemie verloren hebben geschreven.
Jacques Vriens is dol op schrijven en heeft dan ook al heel wat boeken op zijn naam staan.